Birk

Svenski filmurin Sameblod (Amanda Kernell 2016) hevur í kvøld vunnið Dragon Award á filmstevnuni í Göteborg sum besti filmur í ár. Umframt virðislønina fær filmurin eina millión svenskar krónur, sum er størsta peningaliga filmsvirðisløn í heiminum. Filmurin er um 14 ára gomlu sámisku Elle Marja, sum veksur upp í Svøríki í 1930'unum. Her er svenska grundgevingin sum dómsnevndin kunngjørdi í kvøld: Sameblod berättar historien om den samiska tonårsflickan Elle Marja (Lene Cecilia Sparrok) som bestämmer sig för att ge upp sin samiska identitet och söka ett nytt liv i Uppsala. Motiveringen lyder: Priset tilldelas en film med ett universellt tema som kommuniceras genom en smärtsam aktuell porträttering av en minoritetskamp. Huvudkaraktärens resa, de svåra valen och uppoffringarna hon måste göra är inte bara väldigt väl dramatiskt grundade, men lyckas också med att berätta en gripande historia om identitet i en hård historisk kontext. En imponerande debutfilm med ett kraftfull

Hóskvøldið gjørdi MoMA, Museum of Modern Art í New York, eina lítla men týdningarmikla og ikki sørt djarva broyting í føstu framsýningina á fimtu hædd. Sjey verk, teirra millum Picasso og Matisse, vóru tikin av vegginum. Í teirra stað vórðu sjey verk úr muslimskum londum tikin úr savnsgoymslunum, við hesi frásøgn, sum gjørdi allan munin: This work is by an artist from a nation whose citizens are being denied entry into the United States, according to a presidential executive order issued on Jan. 27, 2017. This is one of several such artworks from the Museum’s collection installed throughout the fifth-floor galleries to affirm the ideals of welcome and freedom as vital to this Museum as they are to the United States. Eg havi onga mynd av aktuellu framsýningini, sum New York Times skrivar um , men almenna gerðin og mentanarsterka inntrivið, minnir meg á norska plátuforlagið Kirkelig Kulturverksted, sum gjørdi nakað tað sama við útgávuni Lullabies from The Axis of Evil í 2004.

Í dag verða donsk viðurskifti og danskt mál viðgjørd í báðum fríggjadagsbløðunum. 100% dekningur. Sosialurin sigur við løgfrøðinginum Bárði Larsen sum keldu, at vit kopiera ov nógv, og eru ikki tilvitað um okkara avmarkingar og enn minni førleikar. Tí halda vit bara, at alt skal vera sum í Danmark og kopiera við høvdinum undir arminum. Kopiera úr Hundraðlandinum sum eg plagi at siga, tí har er alt hundrað ferðir størri og sterkari enn her í Uttangarðslandinum hjá okkum. Tí er tað sjálvsagt, at vit í einum og øllum leita til Hundraðlandið, sum eisini er á evropeiska meginlandinum við góðum veðri og øllum. Sama letur dagsins Dimma okkara innastu tjóðskaparmønu, felagsskapin Heim og Skúla, gera. Eisini tey leita til Hundraðlandið at hoyra, hvussu spælireglurnar eru, og hvør man vera á hvørjum vallarparti, vit ella hini. Tey hava hidkalt en sagkundig at siga okkum tað. Tað er sjón fyri søgn, ella skuldi eg í hesum føri sagt sókn. Sjón fyri Føroya sókn. Eg gerist meir og meir sannførdur

The British Educational Training and Technology Show, ella bara The Bett Show , er ein árlig sølustevna í London, har nýggjasta kunningartøkni hevur verðið sýnd fram fyri skúlum og undirvísarum síðan 1985. Tað var Elinborg hjá Atlantsflogi, ið førdi okkum til Keypmannahavnar, har Norwegian fleyg okkum víðari til Gatwick í London á Bett Show týsdagin. Fyrsta eyðkenni eftir lending á bretskari jørð eru gulu strípurnar og eins gulu stavirnir á tokstøðini um at ansa sær fyri gapinum , to mind the gap, millum tokið og jarnbreytarpallin. Fyrstu ferð eg var við á Bett sølustevnuni varð hon hildin í National and Grand Halls í Olympia. Ein intens sølustevna í tveimum hæddum og í elligomlum karmum, sum høvdu eina avgjørda viktorianska sjarmu. Men í 2013 flutti The Bett Show til nýbygda býarpartin í hinum endanum á London, The Docklands, har ExCeL Centre, sum Abu Dhabi National Exhibitions Company eigur, nú er karmurin. Ikki bert til hesa framsýning, men framsýningar alt árið í k